Düşsen masal diyarıma, sessiz bir gece vakti.
Aya, gümüşten iplerle bağladığımda kalbini,
Gözlerin dokunur, aydınlık olur geceme.
Tenha bir huzur iner, sen düşünce gönlüme.
Bir çiçeğin sabaha açışı gibi,
Usulca, çoğaldıkça çoğalır sevdan içimde.

Ormanlar konuşur benim masal diyarımda,
Rüzgarla düş kurar ağaçlar.
Sevdalı bir kuş uçar sonra,
Adı bile yoktur bu diyarın lisanımda.
Mavi, rengini düşlerimden alır,
Sesini çocuksu dualardan.
Ve sen, rüzgarı elinde tutan sevdam,
Adınla uyanır mısralarım sevda otağıma.

Masal diyarımda, sensin benim asıl gerçeğim.
Ben hep orada seninleyim,
Sözcüklerimle ördüğüm o sonsuzlukta.
Bir gülüşüne, yeniden yazılır her kıta,
Her masalımda sen varsın baştan başa.
Sadece sen, düş kalbimin masal diyarına.

Gözlerinle oku içimi, anla bendeki ebedi sevgini.
Bir dokunuşunla, unutur kalbim geçmişini.
Aynı yerden yeniden atar, hiç kırılmamış gibi.
Bir ömür, sana seslenir gibi.
Ben, her gün yeniden severim seni,
Gülüşünle baharı ömrüme getirir gibi.

Ve sen, bir masal gibi düş bahtıma,
Kalbimin atışında saklı, senli bir dilekle.
O vakit, ne uyanmak isterim, ne de başka bir dua.
Varsın her şey sussun etrafımda,
Ömrüm seninle aksın, sonsuz bir sevdaya.
Sevdası yüreğine sağlam, gerçek bir masal yazdım ben sana.

Şiir: Gizemce Gizemli Şiirler