Aşk dedikleri, bir kormuş içten yanarmış
Sevdanın her harfi içten kanarmış
Bir ismin türküsü dolaşırken dilden dile
Sözleri beni arar sorarmış
Sevda yalan, haber salın dinlesin demiş
Gözyaşım kimsesizken, dinledim de bildim

Kalbim bir mezarlık yeri
Her hatırasında bir iğne izi
Oysa sevda yolunda nice sır gizli,
Her tebessümünde kaldı bir hüsranın izi.
Meğer aşk bir ceza imiş,
Gönüllü mahkumu olunca bildim

Yar sandığım sinemde bir ah imiş
Yüreğimden tutup, perişan edenmiş.
Sen tomurcuk gül idin,
Toprak olup saran bendim,
Canına can verdimde,
Dikenleri sessizce derine inince bildim.

Ne hayal gerçekti, ne gerçek tamam.
Bir ömür tükettim serabına koşarken,
Ben ki bir yar için dünyayı silen,
Şimdi bir isme bile küskün gezen.
Bir zaman bir ömre ömür verdimde
Unutulmak neymiş, ben yeni bildim.

Sadakati aradım kulda yokmuş,
Vefayı meğer ezelde saklamış,
Ele çoğalmışta yare azalmış
Her acı hani bir gün rahmete çıkarmış
Ne vuslat bakiymiş, ne de sevgi kalanmış
Bıraktığı kuyuda, kendmi bulunca bildim.

Aşk dedikleri, sonu elemmiş
Aşk bir yangınmış, küle dönermiş
Aşk bir rüzgarmış dağıtınca bitermiş
Aşk bir yalanmış, sonu bir masalmış,
Başımı yasladığım omuzda
Sonumu görünce bildim.

Şiir: Gizemce Gizemli Şiirler