sis çöken yüreklerin,
kuytularına saklanıyor
şimdi ebabiller.

öyle ya,
bir savaş
başlasa,
bütün düşler
"kor"..


(.
.
.)



kelimelerinin
savrukluğında
eserek içime serin,
kanatlarını kapılarının
kapatıp,
odaların boşluğuna
hapsediyordun beni.

başımda
bir duman,

kirpik uçlarının
sarnıçlarından
hani bir damlasa
bulut bulut
göğüne yükselecek
retinam ıslatacak
mavisinde yüreğimin.

zamAndan bahsetmiyorum
hayır,
hiç bir anından zamanın.

bir bıçak bulup,
sırtında DÜŞlerimin
çekerek üzerine
sana hasret
gözlerimi derin,

özlem özlem
kanamak/sızın.

biliyorsun,
sen güzeldin
ve ben kimsesiz

aynı oda’da
aynı renkler içinde
buluşmuştuk

mavi...

ki ben
zamAnın terli yollarından
dönüyordum,
silip önce terimi
ıslak,
avuç içlerine bırAkarak
dileğimi
sıcak bir Yaz kadar
belirginken üstelik

hasret ve hararEtim.

boş kalan sayfalarına
defterimin,
Atlaslar çiziyordun
keşfedilmemiş.

okyanuslar,
ve uçurumlar,
sonra hiç ayak basılmamış
coğrafyalar.

sahi,
sırtına dokuna bilirmi insan
çekerek içine
parmak uçlarındaki
uçurumları.

yokluğunda,


mızıkçı ve küskün
iç savaşa benziyor yüzüm.
ölülerim ve ölüleriyle
murabba/

ve kalan sağlarım....

BİR pişman
refleks
silik bir ANı
kadar şimdi...

unut/malıyım hepsini
en hüzünlü mezarlığım
kasık ağrılarım değil sanki (?)

kendini izliyorsun biliyorum.
kendim gibi.
omuzlarından aşağısını

(ellerin/ellerim)

ve esirge beni/
beni bağışla...

yenemiyorum/
eksik susmalarımda
eksik kalan heveslerimi...

tabirsiz rüyalarımdan
uyanıyorum
bu yüzden/terli
ve alınganım.

adı sana benziyor/bazen.
bazen bir renk kadar sıcak
bazen kekre/
yutkunamadığım
bir tat kadar...

seni hissettiğim
bir yerdeyim

biliyorsun bunu.

ruhumun ete
ve kemiğe büründüğü....

özür dilerim/çokça...

delik deşik bu yüzden
bebekleri gözlerimin
inanmıyorsan bir daha b/ak

şayet dayanabilirse
hiç öpmediğim avuç
içlerin.

öyle ya
yol yürümek öğretir
ve değişir bir yol böyle...

kan yürür, sıcak
ve damarların genişler.
sonra açılır
kefenlenmemiş gözlerin...

hayır/
sustur, içini bile

(içini yerim derimde, ıslanır dilim)

sen ve ben
ışıksız gölgelerdik
eteklerinde dağlarımızın
toz gibi dağılan
ve yakan
bazen buz gibi...

beni al
beni tut
ve kavra/
ıslat avuçlarında terinle
sürt saçlarına

bir meltem
başka ne işe yarar/serin...


al beni/
ve çek
içine/derinlerine
çıkar kuyularımdan/
kuytularımdan
tabiri yapılmamış
bir kelime
kalmasın diye şiirlerinde....

al beni/
ve saçmala/sınırsızca
olmadık kaza gibi
anlat neden sevdiğini
ki sesim/nefesim
tenine çarpıp,
dağılır nasılsa...



(...)