Orta parmağını alıp,
işaret parmağının altına
küs olmak istiyorsun..

anladım
sus olmak istiyorsun..

teninden damlayan
damlarla
yokluğuma çentik atıp
pus olmak istiyorsun.

saklanıyorsun
odanın en kuytu
köşelerine..

ışığı söndürüp
mum alevinde
is olmak istiyorsun..

saymıyorum/
gözlerim kapalı.

sesinde taşıdığım mevsim
ıslatmaya yetmeyecek,
yokluğuma savurduğun
saçlarını..

bir soluk
hayat avareliği gibi
ten yangınların..

kanıyorum
lakin akmıyorum..

sarmaşığım/
karmaşık olduğun kadar..

sen ki çocuk yüreğinle,
körebe oynayan çocukların
elleriyle kavrıyorsun
bir mızıkçı küsü..

ağlama..
göz yaşlarındaki külden
doğmasın yürek
yangınların,

sızmasın göğüs ucundan
bir beyaz AK/kanayarak..

hala saymıyorum..
saklan ve AKlan..

eksilmek istemiyorum
sayılarda tek tek
ve eksiltmek ki

bir kaplumbağa yolu zaman..
daha ilk adımda
çözülüyor/çözüyorum
saçlarındaki düğümü..

sana göçüm/
sana göçüyorum..

rengim bulaşıyor üzerine
mavi bir sır/sakla..

sağım/
solum/
önüm/
arkam sensin..

tabanlarım sana kesik/
tuzlu patikalarda..

yandıkça susuyor
susadıkça kanıyorum..

saçından..
ayak parmak uçlarına
içmediğim suların,
göbeğin göl

sus titremesin/
buruşmasın dalgaları..

bir bakışınla güz/
bir tebessümünle süz şimdi..
ama şimdi..
hemen şimdi ki
bütün renklerim aksın/
sonbaharımda
dalımdan düşmeyen
son yapraksın..




(…)