Bir serin seherde, rüzgâr yorgunu
yıldızlar göç ederken dağların ardından,
gökyüzüne yazılmış bir dua gibi
sana dokunamadan geçiyorum zamandan.
Geceler suskun, yollar hep yokuş
her adımda içimde biraz daha sen, konuş!

Issız sokaklarda yankın var
adı sen olan her sessizlikte
bir telaş büyüyor avuçlarımda
özlem, karanlığı deliyor gizlice
ve ben, gövdesi kırık bir şiir gibi
bir mısra daha var mı diye arıyorum seni.

Yalnızlığa yağmur düşmeden evvel
bir çoban yıldızı gibi çık yoluma
gölgeni bile razıyım sevmeye,
çünkü ben seni
gönül sesinde ezan gibi,
bir gurbet akşamında
yol bekleyen çocuk gibi bekliyorum.

Ben ki sustum bütün rüzgârların önünde
bir çift bakışa ömrümü sermişim
ne bahar alır bu solgun yüreği
ne de mevsim değiştirir bendeki seni.
Gitmeler bitmeden
bir kalış olsun bu defa,
bütün yollar sana varsın
ve ben hiç dönmeyeyim ardımdan…

Nidanur Demirci