0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
174
Okunma
aşk bazen yok olmaktır birinde
her şeyinle varken
çoğalır cümlelerinde
adını anmazken..
saatler yokluğunu ben geçe
dayanılmaz sevgine yenildikçe
ruhumu sarıp sarmalıyorsun
o kahve imkansız gözlerinle..
belki kavuşsak mümkün olurduk
muhtemel ve sıradan
dokunduğunda ellerim yüzüne
yazamazdım sana bir tek kelime..
betimleyemezdim güzelliğini ince ince
boğulurken dalgalı saçlarının mevsiminde
nefesinin rüzgarı getirdiğinde baharı
kaybolurdum sevginin izlerinde..
bir kaçış arıyorum aşkının idamından
gözlerin o sehpa, sözlerin urgan
bu acıya daha fazla dayanamam
kurtar benliğimden sensizliğimi..
kahkahalarla sallarken seni o parkta
gülüşün parıldıyordu dolunayda
tek çarem sensin beni anla
doldur boşluğa düşen şu hislerimi..
5.0
100% (3)
