Sevenler vefadan, kaçmaz bir kere,
Baş tacı eder hep, üzmez boş yere,
Sözünde durmamak, yakışmaz ere.
Hiç bahsi olur mu? Yâr bu üç beşin,
Hakkıdır tek taş al, mest olsun eşin.

Gelse de keder gam, yanan yârindir,
Cananın değerlin, hem telkârindir,
İhtimam göster sev, solar narindir.
Ardında hep vardır, kavidir peşin,
Kollayan gölgendir, dağ olur eşin.

Hoş görür affeder, zor anda kaçmaz,
Har vurup savurmaz, malını saçmaz,
İncitme tez küser, goncalar açmaz.
Sen dersin “bakarız”, O sever peşin,
Bazen de sürpriz yap, sevinsin eşin.

Dalındır çocuklar, hem anne baba,
Arkadaş komşular, dost ve akraba,
Dar günde korursun, verirsin çaba.
Üzse de kızmazsın, halan kardeşin,
O’nu da hiç kırma, çünkü has eşin.

Huysuzsun alıngan, bazı çekilmez,
Nazına katlanır, kimseler bilmez,
Of desen yaş döker, güzünü silmez.
Sanma ki hep ensin, bulunmaz eşin,
Seni pek kıymetli, yapandır eşin.

O huzur limanın, misk kokan gülün,
Ömründe şakıyan, eşsiz bülbülün,
Değer ver mutlu et, birlikte gülün.
Olsun hem yıldızın, ay ve güneşin,
Kıskanma gurur duy, çünkü o eşin.

Dar günde umudun, odur yanında,
Paylaşır hüznünü, kalmaz canında,
Elem gam barınmaz, gider anında.
Hastaysan gülünce, kalmaz ateşin,
Terapist bir tabip, dermandır eşin.

El âlem çok üzdü, güldün affettin,
Gönüller yapmaya, çaba sarf ettin,
Nedense yârini, hep geç fark ettin.
Kahrını çekerdin, berduşun keş in,
O’nu da az hoş gör, yad değil eşin.

Vuslat da keder de, yaşamın aslı,
Sen yanan Kerem ol, yârin de Aslı,
Mesutça yaşayın, tadın son faslı.
Mutluluk devşirin, bol bol üleşin,
Bu fırsat kaçmasın, bekliyor eşin.

Seyfettin Karamızrak