Ne zalimler uyur, fitnecilik yapmadan;
Ne kadim memleket durur çarpışmadan.
Oysa beklemez naim sancak dalgalanmadan.
Şimdi bilmez misin? Ne kanlar döktü bu vatan.

O bayrak, göğe ışık saçan ak hilal;
O bayrağımda parlayan yıldız, olmaz sana eğri dal.
Yurt namerte kalmadan sen namını sal.
Şimdi bilmez misin? Şehidin kanı olmaz sana helal!

Bizi, bu nimet toprağa bâkî kıldı Rahman.
İlminden utanır, bilgini görse atan.
Düşünmez misin? Şühedâ-ki kızıl toprağın altında gölgesiz yatan.
Şimdi bilmez misin? Hakkıdır hürriyet, ki o al bayrağını alnında taşıyan!

Alçaklarda bulunmaz, mevcudiyetindeki asil kan.
Verebilir mi sana heybetli dağlardan, hazine topraktan?
Sımsıkı sarıl toprağa, doğacaktır yine tan.
Şimdi bilmez misin? Mazin dillere destan!

Sen, hür bayrağın hilalisisin; hakkıdır, dalgalanacak!
O, Hakk’ın nimetidir; senindir, senin kalacak.
O, Hamid’in emanetidir; millettir, sahip çıkacak.
Vatan alçaklara kalmaz! O, sana yadigâr ancak.
Şimdi görmez misin? Engel yoktur, istiklâle varacak!