Ayrılık vakti geldiyse hayattan,
Çalınacak bir şey kalmamış zamandan.
Âşikâr görünür, görünmez nümayan...
Meğer kaçarı yokmuş karanlık uykudan.
Anlamazsın, yavaştan bilirim uzaktan;
Anlaşılmaz zaten, uzaksın yaşamdan.
Menzillerle yok edilirken koca cihan,
Mendillerle el sallıyor anlamsız insan.
