Yalnız o bilir
Karmantin çiçeklerinin
hangi kuytuda gizlendiğini,
İnanın sadece o bilir
Dita çiçeklerinin
hangi ıssız koruda gölgelendiğini


Onun tatlı hayaliyle
aydınlık doludur orman
Buruk bir korku kapladı
birden ıslak topraktan kalkan
Canlıyken cesedinin arkasından yürüyen bir adam
Gecenin diplerinden,
küskün ağaçların arasından


Hayat gemileri
sağlam demir atmıştı kıyıya
Diker gözlerini
kırda uzayıp giden hüzünlü patikaya
Aysız bir gecenin
koyu zulmeti çöküyordu tarlaya
Her şey gözyaşlarıyla ıslandı,
Nazarlarımızdan akar melankolya


Kimsenin gelmediği bir yerden
Kimsenin gitmediği bir yere uzanan
Bir yoldayım nihayet,
sokak lambaları olan
Yüceliğiyle sonsuza kadar
yarım bir yol olarak kalan


Ölü dünyalarla dolu
bir yorgunluğun bakışları
“Kendi olmak” denen budalalığın nakışları
Bir kenara atılmış tanrıların bahçelerinde
Bitkisel bir hayat sürüyor
Filister sarmaşıkları


Yaban bitkilerinin
kokularıyla ıtırlanan bugünler
Rüyalar diyarından gelen
esrarengiz haberler
Düşler aldatıcı,
hayaller yalan olmuş
ne gam
Hayatın en tılsımlı
en perdeli hazinesidir
düşler ve hayaller