her an yüreğimi dağlıyor verdiğin ödülün cezası
nasıl da kaptırmıştım kendimi sana
neden izin vermiştin seni tanımama?

o kara günde elini tutmuştum
manasızca bakmıştım göz bebeklerine
belki zahirî bir sevgi hissetmiştim o an için
-inanmıştım-

meğerse olmayacak duaya amin gibiymiş benimkisi
sevgisini hiç vermeyecek birine körü körüne bağlanmak demekmiş
anladım yıllar sonra
lakin vakit çok geçti
yüzümde beliren çizgilerin saçıma düşen akların anlamı oldu ihanetin
kaybetmek hükmüydü bu savaşın
kazanan hep senmişsin çok sonra anladım..

şimdi girdiğim her cenkte bir vazgeçiş seziyorum kalbimde
her dokunduğum tende tükeniyor insanlığım
gözlerim büyüyor kavgalarımda
durgunlaşıyorum her ismini andığımda
soruyorum kendime bir insan neden sevmiş gibi yapar ki diye..

ne zaman gelecek son anlarım
hangi vaktin seheri bu
sözlerinin şarapnel parçaları saplanıyor göğsüme
imalarının ateşinde yanıyorum
ve dokunduğum her ana sana lanet ediyorum
hatta bazen isyan ediyorum Allah’a
neden karşıma seni çıkarttı diye
sonra hemen secdeye kapanıp tövbekar oluyorum
bütün bunlar bir imtihandır diye..

alaşafağında şehrin güvercinlere yem atarken
uyandığım kabuslara içerliyorum
gözleri güzel sevinçlere uyanan çocuklara anlatıyorum seni
öyle güzeldi ki taltif edemem hiçbir halini
fakat ondan fazla kimse üzmedi beni..

vakt-i zamanında bir ihtiyarla göz göze gelmiştim
çevirdi yolumdan ve dedi
aşk bir ömürdür ey oğlum
kirletme dünya karmaşasıyla
işte sonsuz sevgimi üç kuruşa satan bu hiçlik tarumar ediyor dört bir yanımı
bilirsin yenilmek onuruyla şerefiyle haysiyetiyle -dimdik- eğilmeden bükülmeden kazanılan bir zaferdir bazen
fakat sana öyle kaybettim ki göremiyorum yolumu
seçemiyor aklım iyiyi kötüyü
kan revan solukları içinde anıyorum seni
diyorum keşke böyle bitmeseydi
sonumuz bu olmasaydı..

titrerken adımlarım sağa sola yalpalayarak bir banka hissizce oturuyorum
denizin dalgaları hoyratça vururken kıyıya
benden aldığın ne varsa bağıra çağıra haykırıyorum
diyelim gelecek her güzel gün için
bir ohh çekerek hüdaya sonsuz teşekkürler içinde
sallanırken mendilim özgürlüğün naralarıyla
yeni bir çağa merhaba diyorum
hoşçakal güzel şehir güzel yüzlüm hoşçakal
bana bıraktığın her gün terk edilmiş intihar..