penceremden yüzüme hafiften esince rüzgar
bana bıraktığın acılar yüreğimi dağlar
ses verince masum yeşil yapraklar
götürür bilinmezliğin girdabına ömrümü..

sigaramın dumanında gazabının gülüşü
çektikçe içime yine yüzünü saklar
ve gösterir kainata gerçek yüzünü
sevda ile hasret arasında onulmaz bir bağ var..

sahi bu defa kimin için çalıyor çanlar
kim gösterecek bana yarının mutlak gerçeğini
hangi densiz söyleyecek yaşamak bu diye
toprağa karışınca feryadımın gölgesi..

bu uğultu nereden geliyor var mı çaresi?
gözlerim bir ömre kapanıyor ansızın
her şeyi yok sayıp seni sevmesi
mutluluk haram olmuş bak sensizim..

neydi yarin canıma kast ederek gayesi?
gel ey son sevdam tükeniyor ömür sermayesi
unutamam bana hasretle bakan o gözleri
kıyametim oldun gör sonsuz ümitle beklerken..

kurtaracak yok mu beni amansız bu dertten?
kimisi geçer diyor kimi daha erken
sen fütursuzca bu kusursuz cinayeti işlerken
kalmak da gitmek de vakitsiz bir eceldir aslında..