Hüsnü cemalini görmeye
Cürmün nazarında
Eğilmiş beklerim
Kefesinde vakur bir sılaya selamken diller
Azar işitirken kulaklarım
Derunidir gönüller ayet gibi insanda saklı
Saatlerde yama vursa kundaklar serüvenlerde
Işıkları ermek diye birşey var hayatta
Rızkı neyse insan koşar peşinden
Uykusunda rüya görmezde ağlat ki insanı
Sekerat götürür ordu ordu misalde
Uykuya dalan insan efkar döker masalda
Bu masalın sonu uçurumdur sanki
Ruhlar alem içinde uçar risalde
Unut beni virdinde mum gibidir sözler
Gölgesine aşık yoldan utanmış özler
Kül olmuş sözlerin eğeri vurulsa
Hoş laftır geride nasibinde kalanda yolunu gözler
Veveylâ çıkarsa ölümden sonra
Benim içûn biri
Duygusunu bilirim ruhumdan içerû seni
Buhardan saklı bir kapı aralansa gökyüzünde
Makber uyku değilmiş
Çökükken duvarlar sen de
Çürükken kapılar sırlarda
Küfür edilmiş bir yol değil bu mizanda
Cebretmek imkansızdır ölümü çünki

Yol olmuşluk ruhumun üstünde direnir
Yok olmuşluksa bedenimin
Bu yolları tanımaktan utanır
Acı çekerken ortasında olmuşum âlim
Aşktan çıksaydık sağ salim
belki arkamdaki virgüllere
noktasız bir şiire gebe kalırdı halim...
...

Gezgin imgeler...

...