Hala acılarım taptaze
Dokunma yüreğimde hapsettiğim anılarıma
Ağlayan gözlerime
Hiç bir şey
Teselli vermiyor yokluğunda
Yollara çıkıyorum avutmak için beni
Beklediğin köşe başında yoksun !
Hatırlatıp da bana mutlu zamanlarımı
Tuz basma yaralarıma
Oysa ; bir kez baksan gözlerime
Nasıl muhtacım
Ve, ne kadar mecburum sana

Bir yılbaşı akşamıydı
Gittiğin o günü unutamam
Unutturmuyor hala yüreğimde
Ilgıt, ılgıt akan şelale gibi acılar
Oysa gidişinin bir nedeni yoktu... neden ?
Neden bu ayrılık, geri dönülmez ayrılık
Mecburi zamanlara terketti beni
Tam da mutlu şarkılar söylemeye hazırlanırken
Ömrümün baharını
Bize zindan ettin !

Gecelerin dili yok ki anlatsınlar
Her parçam seni bir başka beklerken
Tutsaktım artık kırılmayacak kopmayacak kadar
Başımda sızı diye taşıdığım şeyler
Aslında yüzünün esinlediği yapraklardı
En katı cezalar vermiştin bana
Çok uzaktı yerin... gelemeyeceğim kadar
Aramızdaki dağlara mayıs yağmurları yağıyordu
Geceler tüm korkunçluğu ile vururken yarınıma
Kırılmış aynamda; öksüz bakışlarımı görürsün
Bükük boynu, çaresiz bir çocuk bakışı

Bir acı düşün
Şimdi eylülce, bir acılı anı, bir acılı yaşam
’Ağlama’ diyordun bana uzaklardan
Öyleyse niye bu ağlayışın renk renk çağlayışı gözlerimde
Niye
Yüreğimdeki bu burkuluş
Her sabah uyanışımda
Karamsar şiirler yolladım sana
Ben yaşıyorsam daha, ya da yitiyorsam
Tümümle gözlerinde... yarınsız yaşadığım için
Bir yarınım yok sensiz !

Sisli aynamda bir yüz arıyorum
Bana bakan gözlerin karşımda
Ben miydim diyorsun
Yitirdiyse inancını gözlerin
İnanma dudaklarımdaki gülümsemelere diyeceğim
Böyle acı bakma uzaklardaki hayalinle
Denizlerin mavi olmadığını düşün sonra, inanmadığını
Mevsimler yeşilini yitiriyorsa gözlerimden
Bitsin diyorum acılar, sararmış renkleri de
Sonbaharın bitsin !
Ben benliği yitiriyorsam, sen gözleri
Gel diyeceğim artık, inanmasam da dönmeyeceğine
Bıktım iki yüzlerinden bu şehrin, gel !

Her şey yitip gider belki seninle
Bir hayallerim, hatıralarım bırakmaz gözlerimi
Birer soluk gibi tükeniyor yıllar
Zaman duruyor bazen
Gecenin mor renkli düşlerinde
İşte gözlerin gelip yerleşiyor
Yüreğimin en hassas yerine

’Kırılan Kalplerin Şarkısı’ bu duyduğun
Biliyor musun; yetimim duygusuz sokaklarında bu şehrin
Gözlerine kalbimdeki melodiler
Kim demiş bakışlarım hep umutsuz diye
Gecenin ortasında bir gül açmakta mas/mavi
Gözlerimde resimlerim, bahardır diye
Oysa baharları, sonbahar sanırdım dünyamda
Hiç mavi kuşları tanımamıştı dallarım
Nasıl da birden leylak açtı düşlerim
Cennetler ses verir mi dersin rüyamda
Böylesine dünyama yerleşmişken maviler

Günay Koçak

22/5/2025