Çok Yorgunum

Çok yorgunum bu gece,
Bir dağın göğsüne yaslanmak isterim.
Rüzgârın anlattığı eski masalları
Sessizce dinlemek,
Ve uyuyakalmak isterim.

Gözlerimde ağır bir perde var,
Ne umut geçiyor içinden,
Ne de hayal…
Zaman bile yorulmuş sanki,
Sürünerek geçiyor her saat.

Kalbim…
Çok konuşmuş bir yolcunun sustuğu an gibi,
Sessiz ama dolu.
Yükü neyse hayatın,
Hep ben taşımışım gibi.

Kaldırımlar tanır artık ayak izimi,
Her adımda biraz daha eksildim.
Yüzümde gülümseme değil,
Direnmenin çizgileri var.
Ve ellerim…
Tutunmaktan nasır tutmuş umutlara.

Bir yudum huzur arıyorum,
Bir solukluk kaçış belki.
Ama kaçmak değil niyetim,
Sadece durmak,
Sadece susmak,
Ve sadece…
Yorgunluğumu sevmek biraz.

Çok yorgunum bu gece.
Bir dua gibi savruluyorum boşluğa.
Ve belki de sadece,
Kendimi unutarak
Bir anlığına dinlenmek istiyorum
Hayattan…
Şenol