Yıllar yılı içimi yakan bir özlem,
Bugün çözülüverdi, bahçede gezerken.
Meğerki geçmiş zaman içinde kalan
Masal dolu, çocukluk yıllarımmış, aranan.

İşte, birden akıp gittiğim zaman, o zaman
Birden bulduğum günler de, o günlerim!
İçimde bir ateş yandı, eridi bir şeylerim
Çocukluğumla kucaklaştı tüm hayallerim!

Sanki yeni bir dünya görmüş gibiydim
Işıl ışıl, geçmişe bakıyordu gözlerim!
O ne tatlı bir dünya idi, Ya Rabbim!
Tüm oyuncaklarımı yapan, kıran bendim!

Oyunlara doyamaz, açlık nedir bilmezdim
Soğuktan kızarır, morarırdı ellerim!
Akşam olunca karnımı bile doyurmadan
Ocak başında, yumulu verirdi gözlerim!

Çocukluğumda en çok sevdiğim şey
Anamın bize anlattığı masallarıydı…
O masallarda Kafdağı, peri kızları vardı
O masallarda ejderhalar, devler yaşardı.

Rüyalarıma girerlerdi, korkardım!
Yinede masalsız duramazdım.
Ne güzeldi, o çocukluk yıllarım!
Ne güzeldi, o tozpembe rüyalarım!

Ama şimdi o masallar, o rüyalar yok…
Ben ise çocukluk yıllarımı özlüyorum!
İmkânsız ya, bir yolu var mı ki bunun?
Ben, yeniden çocuk olmak istiyorum!
( 25.03.1981)


22.05.2025 / Mustafa YÜKSEL