0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
69
Okunma
Hayallerden bir sessizlik örülmüştür geceleri
Zaman bükülüyor içimde duyuluyor heceleri
Yılmadan gaddarca sayıklayan saatin
Yalnız kendisinin anladığı kırık dökük sözleri
Güneşin ışığında oynaşan toz zerrecikleri
Gölgeler kımıldıyor ve kaçışıyor, gurûbun sesleri
Günün labirentinde yol bulma demleri
Sarmaşıklı duvara konan kırlangıç sürüleri
Bir kumru bacanın tepesinde dem çekerken
Bütün bu seslerin ninnisine bırakıyor kelimeleri
Öyle dalmış ki gök gürlese duymayacak bir ses
Acayip hülyalarda unutmuş kendini
Silinir çevresinde her şey, herkes, her ses
Silkinip hatırladığında nefsini
Bütün bir ömür yaşamıştır sanki
İşte budur zamanın seyri ve izafiyeti
