Malum Festivaller
Diyarındayız ya
Otuydu, enginarı
Turuncu, çileği, kirazı,
Çiçeğiydi derken

Çicekler , seralar arasından
Bayındır yoluyla
Hadi kalk gidelim dedim
Yeşil denizime
Memlekete yol alalım dedik bugün
Hamd olsun
Biraz havamız değişsin

Bizim şehrimiz de var
Çok şükür bir köyümüzde
Sevgili
Bizim evin en
Özgürüydü , ya anacım
Çok şükür afiyette
Kimseye bakmaz dinlemez
Alır başını gider mi
Köyüne varırdı

Anacığım beni beklerdi
Hele de böyle bir zamanda
Öyle gidesim geldi ki
Beni çağırır
Sevgili, köy ocağı
Ve de
İsmet mezarlığında
Nicedir, özlediğim
Babamın toprağı


Yahu şu Ödemiş’in merkezinden
Geçebilmek
Ne çile, ne oyalama
Hele bugün, meşhur pazarı olunca
Yemenileri, kumaşları ile
Dur kalk, çekil hadi gari
Derken
Her an önümüzde
Ya bir yaya
Ya bir bisiklet, bir mobiletli

Hamd olsun varabildik ya
Kendi beldemize
Kiraz yolu üzerinde
Kaymakçı’ya
Hiç öyle simule de değil
Yani buralar

Ömür ömür
Köy insanı
Tarlalar, koyunlar, inekler,
Çiftlikler, tezekler
Çocukluğumun anıları ile
Bir kısa yolculukla da

Ah şu hirim, denen
Patika sokaktan içeri geçince
Önünde beyaz gül açmış hane
O, Ömriye şiirimin
Anneannesi Ömriye’min
Gerçek ömür törpüsü
Hikayesi

Karşı komşusu, Hatice teyze
Yeni vefat edince iki ay önce
Öyle kalakalmış mı,
Bir başına buruk virane
Bugün az aramadık
Mezarının yerini teyzenin de
Mezarlıkta

Babamın , amcamın
Babaannemin, dedemin
Ûstündeki otları temizledik
Suladık
Sularını doldurduk başlarında
Bardakların
Testilerin…

Bizim teyze kızı, Nazmiye’ye
Uğradık şöyle dönüşte de
Turşuluk salatalık eker, çapalar
Satarlar
Kendi tarlaları
Az da olsa
Koyunlari var bakar,
Bir kaç yavrusu da olmuş da
Hele iki haftalık kuzuyu da
Sevdik, kucakladık

Hava biraz puslu
Basık, yağmur havası
Ama sımsıcak esiyordu
Ah buraların
Kokusu, tadı
Anısı

Ah
İnsanın bir köyü
Beldesi
Olmalı
Sevgili
Bir toprağı…

Gitmeli
Ve de
Kalmalı….