Antoloji.com sitesi benim ilk göz ağrımdı
orda bir sürü yüzünü bile görmediğim dostlarım vardı

zamanla azala azala bir şeyler tükenmeye başladı
artık şiirlerim okunmuyordu, sayfam ıssız kalmıştı
bunun nedeni biraz da benim davranışlarımdı

akrostişler yazmıştım, herkese değer vermiştim
arkadaşım dostlarım demiştim kabul etmiştim
içimi belki fazla açınca, duygularımı çok paylaşınca
yanlış anlaşılmalar olmaya başladı, kırgınlıklar yaşandı

bana değer verip sayfama güzel yorumlar yazanlar
bazı nedenlerle yüz çevirip sessizliğe büründüler
ben çok üzüldüm ağladım, onlar hiç üzülmediler

şiirlerimi pasifliyordum siliyordum, kendime kızıyordum
şimdi artık öyle yapmayayım diyorum fakat değişemiyorum

biliyorum ki her şiiri yazan kalbin duygulu bir sahibi var
ve insanlara hâlâ öyle çok değer veriyorum ki

yalvardığımı biliyorum, günlerce bilgisayarın başında
sabahlara kadar ağlamaktan gözlerim çift görmekteydi

bir mesaj ve sadece hani o öncekiler gibi bir yorum
bütün beklentim bu kadardı, fakat çabalarım boşunaydı

şiir yazma hevesim yüzünden üye olmuştum lakin
gereğinden çok önemsemiş, içselleştirmiş, anlam yüklemişim...

Gülhan Çeliktaş