0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
143
Okunma
Ölüm de Kurtulmaktır Bazen
Bir sabah uyanmazsın, güneş doğsa da,
Seslenir dünya ama sessizsin artık.
Yorulmuş yüreğin son adımında,
Bir gülüş gibi düşer yüzüne karanlık.
Yaşamak neydi ki, bir borç, bir yara,
Tutunmaksa dikenli bir masal gibi.
Kalbin çırpınırken her gün azala,
Kurtuluş sanırsın son vedayı belki.
Kimi zaman zincirdir anılar insana,
Kimi zaman da yük olur sevda, hasret.
Bir ömür taşırsın sessiz bir feryadı,
Sonsuzluk bazen olur en hakiki niyet.
Ölüm, sadece bir bitiş mi sanırsın?
Bazen de serbest kalmaktır zincirden.
Bir kuş gibi süzülmek yorgun kanatla,
Bırakmaktır dünyayı geride derinden.
Ne acıdır geride kalan için o an,
Ama giden bilir artık huzur yakın.
Çünkü ölüm de kurtulmaktır bazen,
Hayatın içinde en sessiz yangın.
Şenol
5.0
100% (2)
