Hakkım yok muydu

Ay görevini güneşe devrederken
Yer ile gök arasında
Çiğ damlalarından oluşan
durgun bir suyun,
Yürek çığlıkları say bana
Yada sevdamın başını
Senin göğsüne dayamışçasına
Güven içinde huzur kotalarken
Acı tatlı duygularımın
Yüreğimden yüreğine
Asıldıklarıma say yar.!


Avuçlarımda kalmış kırık düşlerimi
Eskilerin ağaçlara kazımış
Bir sevda yazıları gibi
İçimin derinliklerinde
Kimseler bilmeden görmeden Taşıyorum ben ilk günkü gibi!
Tenhalarda sensizliğin düşsüzlüğümü yaşarken
Yetim bir çocuğun
iç çekişi gibi dokunuyorsun
kalbimin can damarına .!
Kuytu köşelerde
Kimseye elletmediğim
gizli gizli düşünüp
Her anını parmak boğumlarına yazdığım
hayallerim vardı benim.!


Ve sana olan bir sevdanın
tam ortasında.!
Ceplerimde sakladığım
uzun vadeli tertemiz
Sana saklanmış şiirlerle kaplı
Bir annenin üzeri açılmış çocuğunun
Üstüne yüreğini örter gibi
Örttüğüm masum sevgim vardı
Oysa şimdi, şimdi mi
Boğazımda yutmaya zorlandığım
Bir sevda lokması.!
Göğsümden çıkarıp atmaya kıyamadığım,
Adının geçtiği her mısra dolu anların senlerim var benim.!

Söylesene sevdiceğim
Ömrümü kah kara kışa
Kah bahara döndüren
Adını kavuşmak adını vuslat koyduğum sevdam.!
Bir ay ışığı kadar da olsa
Yok muydu hakkım
Pencereden seni izlemeye dayanamayıp
Saçlarına takarak kar tanelerini
Tel tel öperek indirmek
Sonra nefesimle hayat verip
Aralarından her renkten
kardelenler çıkarmak
Bir güneş gibi uykunu bölmeden
Parmak uçlarından başlayıp
Ayaz tutmuş her zerreni
Isıtmak yok muydu
Ve her zerrende yeniden
Sende doğmaya
Hakkım yok muydu benim.!

Cemre yaman