Yüreğimde onulmaz bir sancı
Gözlerimde dinmeyen sağanaklar
Uyuyamadığım gecelere ettiğim sitem
Gecelerin suçu muydu... geceler sancılı
İçimdeki kederden hesap sorar sabaha

Dar geliyor dört duvarlar gittin gideli
Gözlerimi gecelerin siyahına vurdum
Gece sessizdi, ıssızdı bahçeler
Kuşlar, gecenin sarhoşları, ateş böcekleri
Suskundu, selam vermedi hiç biri
Ağaçlar, sessiz bahar, deniz ve her şey
Hüzün iniyordu gökteki gri bulutlardan
Çoktan gitmişlerdi sevgiler, sevinç dolu akşamlar
Benden habersiz
İçime dökebildim dertleri

Defterlerime yöneldim, onlarla konuşurum
Sayfalarda müsvedde resimler
Sorular, sorgular yansır yüzüme
O anda mazide yaşar duygularım
Sessiz gözyaşı tufanında gözlerim
Hayatımın resimleri geçer hayal penceremden
Eflatuni zamanlara göç etmek gelir
Şimdi seni ararım yeryüzü cennetlerinde
İncir kuşları göz kırpar çaresizliğime
Bulutlar gözlerinde saklar seni
Bakar bakar da bulamam
İnce yağmur taneleri yüzüme düşer
Serin bir rüzgar okşar yanan saç diplerimi
Senin ellerin sanırım, ürperir içim !
Ama yoksun sen !

Cebimde mor gülüşler saklı
Yara alırım ta yüreğimden
Korkulu düşünceler sarar beni
Gök öfkesini yağdırır geceye
Senden kaldı bu içimi yakan miras
Kimsesizlik sokaklarında yürürken
Ayrılık şarkıları çalıyor uzaklarda biri
Yoksa
Kabuslar içinde uyurken, gecenin ağıdı mı ?

Seslenmek istiyorum maziye
Lakin sessiz bir çölde yitirmişim yolumu
Hıçkırıklar alıyor boğazımdaki seslenişleri
Bir yeşil ormana rastlıyorum
Tam buldum derken
Seraplar ortasında kalıyorum
Rüzgar ters esiyor inatla
Alıp götürüyor geriye geriye hayallerimi
Sensiz sürgünlerde yüreğim
Seni ararken
Korkulu tünellerdeyim

Artık yitiriyorum umudu
Saatler sensizliğe ayarlı
Sanki kabuslar içindeyim
Uyanınca kaybolan
Bir tek gerçek, kokundu burnumda
Ruhumun bahçelerinde
Güller topluyordum
Bahara uyanırken böcekler
Ömrümün yaşayacağı en güzel geceydi bu
Uyanınca unutmayacağım en güzel şarkı
Mavi dünyam... hep de rüya kaybolan

’İşte böyle hayat’ diyorlar
Ağla yine... bitmeyen ağıdına ağla
Zaman çare değil, yaralayıcı
Yağmur yine yağıyor,tüm büyüsüyle
Kimsesiz selvilerin üstüne
Rüzgar kızartmıştı gözlerini yine
Şimşekler çakan kara bulutlardan
Alay ediyordu denizle
Ama her şeye rağmen güneş yeniden doğuyordu
Ağaçlar, kuşlar ve bahar benimleydi
Yalnız değildim biri vardı
Yüreğime seslenen

Günay Koçak

11 / 4 / 2025