Meltem rüzgarı saçlarımı savururken
Kalbim bağlarını kopardı seninle
Bir gün okursan bu satırları gizliden
Gözlerinden bir damla yaş dökülecek
O yüzden okuma ağlamanı istemem
Az olsa da kalan anılarımı kaybederim
Gözlerin denizin maviliğinde kaybolursa
Hayatımın sen olduğunu göremezsiniz
Sakın bunu bir veda olarak algılama
Kalbim değil, beynim yazdırıyor bana
Seni içimde yaşatmayı tercih etti
Senin olduğun şehre
Veda edeceğim aklımdan geçmezdi
Tabuları bu denli yakacağımı bilemezdim
Sevdalı yüreğimi ardımda bırakıp
Koşarak uzaklaşacağımı hiç düşünmedim
Beni böyle bitireceğini de bilemezdim.
Gözlerine bakıp “sevgilim” diyemedim
Elini tutup da özgürce yürüyemedik
Kalbimi alevlendirdiğin bu şehirde
Tüm engeller önümüzde dağ gibi dururken
Dönüşüm olurmu bilmiyorum
Sen mücadele gücünü kaybetmişken
Yalnız kaldığımı hissettim bu savaşta
Kayboldum bu sevdanın sonsuzluğunda
Yüreğimde kalan tek sen olacaksın
Vazgeçemiyorum seni sevmekten
Bir heves değil bu,aşkın ateşinde yanıyorum
Her şeyden öte, sevmenin acısı, tatlısıyla
Kalbimin en derin köşelerinde saklısın
Gözüm görmez bir başkasını
Bu aşkın bedeli ne olursa olsun öderim
Aynı mücadeleyi sende görmek isterdim
Aheste aheste son kez sahilde ilerlerken
Ellerini tutup yürüdüğümü hayal ediyorum
Aşkın gücünü, sonsuzluğun kudretiyle birleştiriyor
Bu aşkın hiç bitmeyeceğini de biliyorum
Sevgime kara bulutlar çökse de
Her geçen daha da büyüdüğünü görüyorum
Hani bir gülüşün varya, o bile bana yeter
Gözlerine bakınca kalbim deli gibi atar
Aşkının sonsuzluğunu hissetmek için
Kalbim elimden geleni yapıyor
Sonsuzluğa uzanan gökyüzüne baktım
Yıldızlara daldım, seni düşündüm
Sesin yankılandı kulaklarımda
Senden uzakta olsam da
Sevgim var yanım da
YEŞİLIRMAK