EMİR TİMUR BAŞBUĞ

Semerkant’ta doğuyordu Timurlenk,
Osmanlı’ya olacak kendisi denk.

Dokuz Nisan Timur’un doğum günü,
Cihana yayılacak onun ünü.

Türk ırkının olacak başbuğu,
Türkistan’da dalgalanacak tuğu.

Devletinin geçecek başına ,
Türk yazacak toğrağına taşına.

Asya’ya yayacaktı Hak dinini ,
Sevecekti milleti kendini.

Duyulacak Semerkant’tan sesi,
Gelişecek Timur’un ülkesi.

Çin’i almaktı Timur’un amacı,
Olacaktı seferin sonu acı.

Hastalandı çıktığı bu seferde,
Vefat ediyordu gittiği yerde.

Duyulmuştu onun ölüm haberi,
Çin’i almadan çekildiler geri.

Keşke ölmeseydi seferde Timur,
Yaşatacaktı Türk ırkına gurur.

Büyük bir darbe vuracaktı Çin’e,
Gidecekti doğruca Pekin’e.

Tutmamıştı maalesef planı,
Üzüntüye boğdu tüm Türkistan’ı.

Türk tarihinin en büyük dehası,
Timur’u sevenler çekmişti yası,

Aksıyordu ayağının biri de,
Kalmıyordu emir yine geride.

Dendi ona bunun için Timurlenk,
Yapmıştı cihanda sayısız cenk.

Altmış dokuz yaşına kadar durdu,
Timur büyük bir imparatorluk kurdu.

Uzun sürdü Timur’un iktidarı.
Osmanlı’ya dokunmuştu zararı.

Geciktirdi Bizans’ın fethini,
Yıpratmıştı Osmanlı Devletini.

Hâkimi olmak istedi cihanın,
Sahibiydi Timurlenk Türkistan’ın.

Büyük toprakları elinde tutan,
Gelmedi cihana böyle bir sultan.

Yerine geçiyordu oğulları,
Emrine almışlardı Moğollar’ı.

Hakimdiler koca kıta Asya’ya,
Nam salmıştı Timurlular dünyaya.

Osmanlı’yla savaşır Ankara’da,
Yıldırım’ı yeniyordu orada.

Sahip olmak ister Türk dünyasına,
Giriyordu Yesevi rüyasına.

Emir Timur bir gece rüyasında,
Bulunuyor erenler dünyasında.

Rüyasında Yesevi’yi görüyor,
Yesevi ona müjdeler veriyor.

“Ey koç yiğit! çabuk Buhara’ya git!
Senin şanın artacaktır o vakit.”

Fethini bildiriyor Buhara’nın,
Der hâkimi olacaksın oranın.

Fetihten sonra Timur Yesevi’ye,
Teşekkür için gider bu veliye.

Türbeye varmadan atından iner,
Timur Yesevi’ye yürüyüp gider.

Türkler‘de hürmet vardır evliyaya,
Timur gidiyor Yesevi’ye yaya.

Rahatsız olmasın der nal sesinden,
Atı bırakır türbe gerisinden.

Atından indiriyor askerini,
Yayan götürüyordu neferini.

Bu Timur’un Yesevi’ye hürmeti,
Görmüştü ondan büyük kerameti.

Sessiz olur türbe içerisinde,
Sevgisi vardı şeyhin kendisinde.

Aydınlattı Timur’un dünyasını,
Gösterir Yesevi’ye saygısını.

Bu sebeple yaptırıyor türbeyi,
Takdir ettik biz Emir Timur Bey’i.

Türbeye geliyor Emir Timur,
Yesevi ile duyuyordu gurur.

Bu Timur’dan Türk’e hediye,
Göz attık bizler de güzel maziye.

Sıkıştırır Timur Altınordu’yu,
Cihana hâkim olmaktı tek huyu.

Tanrı Dağları’ndan ta Suriye’ye,
İdil Volga’dan da Yenidelhi’ye,

Timur’a aitti bütün karalar,
Türk’ün idaresindeydi oralar.

Kurmuştu ulu bir devlet kocaman,
İstediler Timur’dan herkes aman.

Sınırlarına katar tüm İran’ı,
Ölümü ile yıkılır Turanı.

Yapılmaz artık fetih hareketi,
Taşmıştı hazinenin bereketi.

Oğlu Şahruh ve Uluğbey zamanı,
Semerkant ve Buhara’nın tamamı,

İlim tahsil edenlerle doldular,
Astronomi de tek önder oldular.

Buhara’ya yapıldı medreseler,
Ders görüyor burada öğrenciler.

Açılıyor Uluğbey Medresesi,
Semerkant’ta vardı rasathanesi.

Türkistan’dı ilim irfan yuvası,
Ülkede esiyor bilim havası.

Sanat bilim ile edebiyatta,
Timur rönesansı vardı hayatta.

Türkistan’da gelişti Türk kültürü,
Türkçü olan Timur’dan ötürü.

ŞAİR Mesut Kılıçoğlu

ÇIKACAK OLAN VE BASIM SAFHASINDA BULUNAN TÜRK TARİHİNİ BAŞTAN SONA DESTAN OLARAK ANLATAN 1000 SAYFALIK " ALTAYLAR’DAN TUNA’YA KIZILELMAYA TÜRKLER" KİTABIMDAN EMİR TİMUR’LA İLGİLİ KISA BİR BÖLÜM