Günüm yine sensizliğin ertesi
Kaybolan yıllarımı verdim uğruna
Nefes almak bıle zaye gelıyor bazen
Senı düşünmesem son bulacak hayatım
İş yerının karşısına gelınce
Yüreğim yerınden çıkacak sanıyorum
Sonra pencerene takılıyor gözüm
Karşı dükkanında oturup bır çay söylüyorum
Her kafamı kaldırıp yudumlarken
Görecek dıye ödüm kopuyor
Saatler su gıbı karşı dükkanda
Yıne sensızlıgın ertesıne dem vuruyor

Korna seslerı bazen can yakıyor izlerken pencerenı
O an hayalın yakalıyor beni
Saatlerce bakışıyoruz seninle
Dudaklarım titriyor
Yerımde duramıyorum
İnan bir hekım görse o an
Kapatırlar beni
Söyleyemem ki uzaktan dokunmadan sevdiğimi
Saf sevgime şizofren tanısı koyarlar
Bir çay daha dıyor garson
Doldur diyorum
Uzaktan uzağa çay içmek de başka oluyor senınle

Gündüzlerıme kızıyorum vakıt yok düşünmeye dıye
Yetıremiyorum sensizliğe
Fırsat kolluyorum karanlıkları
Senı cızsem
Senı yazsam
Senı düşünsem yetmiyor
Güneşe tekme tokat dalasım geliyor
Gün yıne sensizliğin ertesi diye...