3
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
126
Okunma
Sen takvim yapraklarını kopartıp atarken çöpe
Ben sensizliğin yaprakları dıye eksiksız rafa kaldırdım
En sevdiğim şairler bile yetişemedi hasretine
Ara ara notlar aldım boşluklara
ben doldurdum göremediklerini
Sayfalara kızdım yazarken
Seni düşünmek uzayda boşluk gibiydi
Renkler karışıktı ama uçsuz bucaksızdı tonları
Sitemlerim vardı geçmişe
Gelecekteki beklentim yalnızlıktı
Sillesini kader mi vurmuştu
Yoksa gözlerin mi bilemedim
Hasretini tohum olarak diktim yüreğime
Koskoca ağac oldu gölgesıne sığındım
Arada düşen yaprakları bantladım gerisin geriye
Solmayacaktın
İzin vermeyecektim
Kararan gecenın matem-i dolmayacaktı bedenıne
Ne olursa olsun gerı gelecektın
ormanlar oluşsa bile ben oranın bekçisi olacaktım...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz
