Düşürdün beni dillere,
Ne edeyim gönül seni,
Söz geçmiyor ki yıllara,
Ne edeyim gönül seni.

Aşk ile deli oldun sen,
Maşuğun ile doldun sen,
Meşk deryasına daldın sen,
Ne edeyim gönül seni.

Muhabbet iledir yolun,
Bağladın hep elin kolun,
Göründü bak yolun sonun,
Ne edeyim gönül seni.

Hakk’tan yana olmadıkça,
Muhabbetle vurmadıkça,
Bağrına od salmadıkça,
Ne edeyim gönül seni.

Peşine düşeli yârın,
Hiçbir yerde yok kararın,
Söndü işte bahtiyarın,
Ne edeyim gönül seni.

Ne kadar da candan atsan,
Her eziyete katlansan,
Ağzınla kuş dahi tutsan,
Ne edeyim gönül seni.

Allah’tan nida beklerim,
Derdime çare dilerim,
Kalemi yanık bir erim,
Ne edeyim gönül seni.

Ağlıyorsan hep yalandan,
Kurtulmaz başın beladan,
Sığmamışsa tek Yaradan
Ne edeyim gönül seni.

İlhan canın bir gariptir,
Aşktan yana muzdariptir,
Hâli dilden acayiptir,
Ne edeyim gönül seni.