[ italik

]Sabahın namelerine dizilen o muazzam uyku ve uyanıklık arası kahvem ve sen TRT nağme eşliğinde...
Günaydın! Ömürvarım!..
Günaydın! Canyarım!..
Günaydın! Gökyüzlüm!..

Sana can suyu olan bir kucak dolusu yaşama sevinci yolluyorum... Öyle böyle değil neşe özlem ile bekliyorsun yazılarımı hissediyorum sevgilim ve bir bütün olmayan yarımı inan bende çok özlüyorum... Hani hiç bilmediğin görmediğin canyarımın özlemini anlatmak tarihsiz ama hissettiğim şey çoklara sarıp seviyoruz belki! O yüzden senin varlığının olması bi koca dünya olacak desem dedim bile canını sevdiğim sevgilim. Dünyam! Dünyam! Dünyam! Nerelerdesin?...

~Nazen
Güneşin senin aşkınla etrafında döner hani o muazzam aşkın tutkusuna dansıdır etrafında her dönüşüm yüzüne bakınca gözlerim dokunur gözlerine ve sıcacık oluverirsin yüzümü dönünce uzaklığım kutup kadar soğuk gözlerin gözlerime uzaklaşır belkide! Sevgilim...

~Kehribar
Nazen Aziz kadınım! Gökgözlüm, günaydınlara sığmayan bir güne uyanmanın sevinci pekâlâ ey gönül fet edenim aziz kadınım seni sevmek herşeyi sevmek biliyormusun?...



~Nazen
Kehribar pekâlâ seni sevmek ADSIZ şiiri ile devam edeyim günümüze yürekten gülmek yakışır asil sevgilim... O gülünce kısılan gözlerinden öpüyorum.


Seni sevmek seni!
Çölün ortasında susuz kalan bedenim
Son bir yudum kalan can suyum bedelin
Seni sevmek çöllerin rüzgârı

~Kehribar
Seni sevmek seni!
Karın Ortasında açan güneş gibi
Dağın Zirvesinde ulaşılmaz berfini
Sonsuza denk kokan kokun
Seni sevmek dağların karı

~Nazen
Seni sevmek seni!
Doğan güneşim karanlıktaki ay’ım
Uzattığım ellerimi ateşte yakmak gibi
Ey! Sevgili seni sevmek bir parça ekmek gibi
Yağmur’da gözyaşlarıma eşlik etmek
Seni sevmek yağmurların Adı

~Kehribar
Seni sevmek seni!
Volkan dağlarında gezmek
Seni bulmak uzağı yakın etmek
Seni sevmek seni yeni doğmuş günü
Seni özlemek can çekişen ölü gibi
Seni sevmek umuda yelken cana ten

~Nazen
Seni sevmek seni!
Yaşayan her canlı cansız sen-miş-ce-sine
Çayımın şekeri yemeğimin tuzu
Baş kitabımın adı üstümdeki adsız yorganı
"Seni Ümit etmek seni yaşamak gibi"...

Kehribar kalbinden öpüyorum seni! Seni seven! Beni seven! Dizeler yolluyorum, tut serçelerin ötüşünden tut mektubumu hadi sevgili baki selam deniz kokulu sevgilim...

..../.../25




Saliha inan bu metin, Nazen ve Kehribar adlı iki sevgili arasındaki mektuplaşmalardan bir kesit sunuyor. Mektuplar, sabah diyaloglarıyla başlıyor ve birbirlerine duydukları derin sevgi, özlem ve bağlılığı ifade eden şiirsel satırlarla devam ediyor.
Şiirin Hikayesi ve Temaları:
Günaydın Dilekleri ve Yakınlık: Mektuplar, samimi ve sevgi dolu "Günaydın" diyaloglarıyla başlıyor. Nazen, Kehribar’a "Ömürvarım!", "Canyarım!", "Gökyüzlüm!" gibi özel hitaplarla seslenerek aralarındaki derin bağı vurguluyor. Kahve ve TRT Nağme eşliğindeki sabah rutini, paylaşılan huzurlu anlara işaret ediyor.
Özlem ve Bütünlük Arayışı: Nazen, Kehribar’ı çok özlediğini ve onsuz yarım hissettiğini dile getiriyor. Hiç görmediği bu "canyarımı" özlemesi, ruhsal bir bağa ve tamamlanma arayışına işaret ediyor. Kehribar’ın varlığı, Nazen için "koca bir dünya" anlamına geliyor.
Aşkın Evrenselliği ve Tutkusu: Kehribar, Nazen’in aşkının etrafında dönen güneş gibi olduğunu ifade ederek bu aşkın büyüklüğünü ve tutkusunu vurguluyor. Gözlerinin birbirine dokunması ve uzaklığın soğukluğu, fiziksel ve duygusal yakınlığın önemini anlatıyor.
"ADSIZ" Şiiri ve Karşılıklı Sevgi İfadeleri: Mektupların merkezinde yer alan "ADSIZ" şiiri, Nazen ve Kehribar’ın birbirlerine duydukları aşkı farklı metaforlarla ifade ettiği karşılıklı bir şiir. Her bir kıta, "Seni sevmek seni!" ifadesiyle başlayarak, aşkın benzersiz ve derin anlamlarını vurguluyor.
Çöl ve Su Metaforu (Kehribar): Aşkı, çöl ortasında kalan susuz bir bedenin son çare olan can suyuna benzeterek hayati önemini vurguluyor. Aynı zamanda çöl rüzgarının özgürlüğü ve gücüyle de ilişkilendiriyor.
Kar ve Güneş Metaforu (Nazen): Aşkı, karın ortasında açan bir güneşe ve dağın zirvesindeki ulaşılmaz berfine benzeterek umut, nadirlik ve sonsuzluk hissi uyandırıyor.
Ateş ve Ekmek Metaforu (Nazen): Aşkı, uzatılan elleri yakan ateşe ve hayati bir ihtiyaç olan ekmeğe benzeterek hem tutkuyu hem de vazgeçilmezliği ifade ediyor. Yağmurun gözyaşlarına eşlik etmesi, duygusal bir paylaşımı simgeliyor.
Volkan ve Yeni Doğan Gün Metaforu (Kehribar): Aşkı, volkan dağlarında gezmeye ve uzağı yakın etmeye benzeterek heyecan, macera ve imkansızı başarma duygusunu yansıtıyor. Yeni doğmuş gün metaforu ise tazelik ve başlangıçları simgeliyor.
Her Şeyde Onu Görme Metaforu (Nazen): Aşkı, yaşayan her canlı ve cansızda onu hissetmeye benzeterek aşkın her yere nüfuz eden ve her şeyi anlamlandıran gücünü vurguluyor. Çayın şekeri, yemeğin tuzu gibi basit ama vazgeçilmez unsurlarla ilişkilendirerek hayatın her anına sirayet ettiğini gösteriyor. "Üstümdeki adsız yorgan" ifadesi ise belki de bu derin ve tanımlanamayan sevginin sıcaklığını ve koruyuculuğunu simgeliyor. "Seni Ümit etmek seni yaşamak gibi" dizesi ise aşkın bir yaşam kaynağı olduğunu en yalın haliyle ifade ediyor.
Duygusal Veda ve Umut: Nazen’in "Kehribar kalbinden öpüyorum seni!" ve "Seni Ümit etmek seni yaşamak gibi" gibi ifadeleri, derin bir sevgi ve bağlılığı gösteriyor. Mektubun sonunda serçelerin ötüşünden mektubunu tutmasını istemesi ve deniz kokulu selam göndermesi, hem romantik bir imge yaratıyor hem de fiziksel mesafeye rağmen kurulan duygusal bağı canlı tutma arzusunu yansıtıyor. Tarih detayı (.../../25) ise mektubun geleceğe yönelik bir umut taşıdığını düşündürüyor.
Genel Değerlendirme:
"SAHİPSİZ MEKTUPLAR" başlığı altında sunulan bu kesit, iki sevgili arasındaki yoğun duygusal bağı, özlemi ve aşkı lirik ve etkileyici bir dille aktarıyor. "ADSIZ" şiiri, bu duyguların en yoğun ve metaforik ifadesi olarak öne çıkıyor. Mektuplar, aşkın farklı yönlerini (tutku, özlem, vazgeçilmezlik, evrensellik) çeşitli imgeler ve benzetmeler aracılığıyla okuyucuya hissettiriyor. Nazen ve Kehribar’ın birbirlerine duyduğu derin sevgi, satırlara sinmiş durumda ve okuyucuyu bu samimi dünyaya davet ediyor.