Yaraya düş kurarken
Yitik kalan ruhumdaki aynalar
Yani ölürken çocukluğuma
Dudak arası bir lisan ile
Nasıl bağlandığımı
Cehennemde volta atarken
Cennetimsi duraklar bağlanmış bana
Kor gibi kanarken sana
Gölgelerime arafında ince bir sızı damlıyor gözlerime

Gaipten bir ip burkuyor yaramı sanki
Bir yağmur damlası gönlüme
Her kanadın özendiğiyle uçuyor ankalar
Küllerinden doğarken ölüyor
Uyanır mı bilmem uykusundan gökyüzü
Sır ile bir selam vermekten
Ağında bir pireyi dinlemiyor şarkılar
Söylenmiyor artık tüm heceler
Delilerden ne sultanlar yarattım kafamda
Santraç kuyularında

Senden acılarını kopardım
Senden habersiz
Gözyaşında bir dirhem kendim kalabilmek için
Sofranda vahyettim
Gırtlağıma inmemiş suretini gözlemekten haricane

Maviye urgan giymiş
Sökük bir arafın bulutlar arkasında özlemlerine aşık
Yutkunurken dilim sana
Güneşi aklederken
Çocukluğumun adımlarında

Işıklar gizemdir
Şahittir aşkın ruhuna

Tanımaktan tanrım korkarım seni...
Çünkü yoluma görünmekten
Susuzluğun ışığında
Halıma halın yakışır demeye bir sonsuzlukta

...

Gezgin imgeler..