Bitirdim kışları, güzleri, zemherileri
Bir seni bitiremedim
Seyyah olmuş olsam da içimden içine
Bir senden gidemedim
Ne bir adım ileri ne de geri.
Senin ise gözün daima kapıdaydı
Gelsen de her an gidecek gibiydin
Ve gittin...
Sana elveda demek hiç kolay olmadı
Ve hiç bir veda
İnan kalbimi bu kadar yormadı
Gönlüme ektiğin aşk çiçekleri
Henüz solmadı desem de
Vicdanı sızlayan hiç bir kul
Halimi hatırımı sormadı


Bir gün
Bir yol güzergâhında, tesadüfen karşıma çıksaydın afallardım!
Sinsi bir gülücük yerleştirir yüzüme
Arsızlığın merhabası ile selamlardım.
Belki de, bir bilinmezlikle donar
Ya da öylece bakakalırdım.
Biliyorum sen beni görsen de görmezden gelirdin...
Merhabalarım havada kalır
Belki umuda uçan bir kuşun kanadına takılır
Dua makamına ulaşırdı.
Umut işte, gözü çıksın!
Hani diyorum
O dik başını çevirmeseydin
Belki de göz göze gelirdik
Hiç diz dize gelemedik ya

Bir zamanlar yüzüne aşkla baktığım gibi
Nefretimi bir an susturup
Arkandan öylece dalıp giderdim.
Belki adımlarını sayar,
Bastığın izleri takip eder
Gözyaşlarıma eşlik eden kokunu
Mezra mezra içime çekerdim.

Aynı cadde de oturuyor olsak da
Sen hep beşinci sokağı
Ben ise daima birinci sokağı adımlıyorduk
Ne sen yolunu şaşırıyordun
Ne de ben yanlışlığa düşüyordum
Ve biz böylece
Hiç denk gelmiyorduk
Belki de denkleşmek istemiyorduk

Senden ve seni sevmekten hiç vazgeçmedim
Lakin senden çektiğimi de hiç kimseden çekmedim
Aşkın kaç asır sürer hiç hesap etmedim
Sırf sen varsın diye kahrolası bu şehri terk edemedim..

Benim yüzümün gölgesi ağırdır
İncitme, hüznüm olma demiştim.
Ben senin için bir renk
Bir seçenek
Bir ahenk değildim.
Bu sevdanın karşısında kaç kez eğildim.
Sevgimin kıymetini bilmedin
Ki sebebine niyaz
Benim yüreğim yanarken
Dilerim ki senin de yüzün gülmesin
Divane olduysam vebalini sen düşün
Gerisine Allah kerim!..



Hüzünlükent
Narin 🍂