1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
217
Okunma
Gözleri bağlı bir heykelin ardında,
Adalet saklanmış, korkunun koynunda.
Terazi eğri, kılıç paslanmış zamana,
Hak yerini bulmaz, vicdan yaralı kalmış.
Korkaklar hükmeder, zayıflar ezilir,
Doğruyu söyleyen, dilden kesilir.
Suçlular el üstünde, masumlar esirdir,
Adaletin sesi, duyulmaz bu yerde.
Kanunlar örümcek ağına dönmüş,
Zalimin önünde, mazlumlar sönmüş.
Hakimler suskun, şahitler korkak olmuş,
Adalet ölmüş, geriye kalmış bir enkaz.
Ne zaman uyanacak bu kör vicdanlar?
Ne zaman son bulacak bu zulüm, bu kanlar?
Adalet adalet diye çırpınıp yok olanlar?
Kaçacaklar, elbette bir gün iyilik kazanacak.
Nerede bu şehit anaları babaları gaziler?
Ah ülkem ah vatanım sana neler ettiler.
Üç beş kuruş tutuşturup ne hale getirdiler.
Eşitlik, kime var mı yanarım da ona yanarım.
Ne bu korku be.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz