0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
93
Okunma
Adımlar yankılanır taş sokaklarda,
uzayan gölgeler düşer üzerimize.
Gün, bitkin bir vedaya hazırlanırken,
biz fark etmeden kaybolur anılar.
Gölgeler konuşur, duyan olmaz,
sessiz fısıltılar düşer kaldırımlara.
Her adım, geçmişin izini taşır,
kim bilir kaç hikâye sustu burada,
kaç ayrılık sessizce yürüyüp gitti?
Bir zamanlar el ele yürüyen gölgeler,
şimdi ayrı düşmüş, yabancı sanki.
Bir duvarın köşesinde bekleyen yalnızlık,
geçmişin yankısını fısıldar usulca.
Güneş, yavaşça gözden kaybolurken,
biz hâlâ aynı yolda ilerliyoruz.
Ama biliyorum, gölgeler bizden daha özgür,
onlar kaybolabilir,
bizse hatıralarımızla kalırız.15/08/2019
5.0
100% (1)
