0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
154
Okunma
Sabahın en derin suskunluğunda,
Denizle gökyüzü aynı renge bürünmüş.
Sis, bir örtü gibi serilmiş suya,
Gemi yolunu unutmuş, kuş rotasını.
Bir mavilik var, ama belirsiz,
Bir umut var, ama puslu.
Gökyüzüyle deniz arasında sallanıyor zaman,
Ve ben, arada kalmış bir hayal gibi.
Kuşlar bile ürkek, kanat çırpışları sessiz,
Belki bir limana varır, belki kaybolurlar.
Gemiler sislere sığınmış, bir sabrı bekler gibi,
Ve ben, bir bekleyişin içinde savruluyorum.
Ses yok, yalnızlık var,
Bir rüyanın içindeymiş gibi.
Oysa hayat bir çağrı, bir yolculuk,
Sisler çözülür mü, bilinmez ama,
Umut hep bir yerlerde saklı.16/01/2020
