0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
96
Okunma
Bir nefes çekiyor geceye,
Tütünle karışan düşünceler,
Savruluyor usulca karanlığa,
Duman gibi, iz bırakmadan.
Yüzü gölgelerin içinde kaybolmuş,
Bakışlarında yorgun bir akşam,
Belki bir anıyı, belki bir pişmanlığı,
Usulca üflüyor havaya.
Sessizlikte yankılanan derin bir iç çekiş,
Söylenmemiş sözler saklı dumanın içinde.
Belki de tüm hikâye bu an,
Bir nefesin gelip geçmesi kadar kısa.
Ateşin ucunda titreyen bir kıvılcım,
Karanlıkta yitip giden hayaller gibi.
Ve son nefesle birlikte kaybolan,
Bir adamın silikleşen silueti…
05/01/2018
