Harikaydı...

Kahve köpük tutmadı, içi soğudu, Hayat da öyle, hiçkimse doymadı. Bir yudum aldık, acıyı tattık hep, Tatlı diye bekledik, ama hep susuz kaldık.

Fincan suskun, falda bir ses yok, Kısmet mi dedik, geçmişi hatırladık çok. Gelecek dedik, bir iz, bir hüzün, Zaman kırıldı, iz bıraktı her yüzün.

Sigara dertle yandı, dumanı hüzünlü, Hayat hep aynı, hep bir oyun, hep bir düzen. Bir nefes aldık, daraldı ciğerler, Yollar belirsiz, ama bir çıkmaz var her yerde.

Borçlar birikti, cebimiz delik, Mutluluk da zaten enflasyon, azalan bir tarif. Kimse satmaz, alan da çıkmaz, Fakirsen dostluk bile paraya karışmaz.

Kahve soğudu, dertler kaynadı içimde, Aynaya baktım, gençliğimi kaybettim gizlice. Kalk dedim, yol belirsiz ve uzak, Nereye gitsen kaderin çeyrek bir bakışı.

Ömür dediğin misafir, geçici bir ziyaret, Günler akarken, dolusu boş ve sıkıntılı bir nihayet. Dünya bir mola, kimse durak seçemez, Her adımda bir soru, herkes cevap peşinde, arayışta.

Ve belki de, her bir kelimenin ardında, Bir yudum acı, bir parça umut, bir ömür, bir sır saklı.

Anlamlıydı.