MUTLULUK NEYDİ
Damla olup konacağı,
Çiçek rahlesini seçebilmekti mutluluk.
“Merhaba!” diyebilmekti menekşelere fulya mektebinden...

Mersiyeler düzen ricacıya öğretebilmekti
Kalemsiz kağıt öksüzlüğünü.
Dalsız ağaç, dalgasız denizin bildiğini.

Minnetle bakarken mimozaya,
Hayran olmaktı tebeşir akına.
Mekik dokuyan yorgun -şair- gözlere,
Katip olmaktı halis duygularla...

Sevgi otağları kurulurken gül bahçesine,
Tırpanlamaktı kalpte yuvalanan istemsiz duyguları.
Duyurabilmekti cihana doğruluk toyunu
Alevle şenlenen mutlu karanlığın -sahici- imgeleriyle...

Yeşil tırabzana yerleşen, süzülen -süslü- kasımpatıları
Arındırmaktı sizi
Sahibi olmadığınız anlamlardan.

Müsvedde kalıplardan müşküle düşmüş kıymeti,
Kurtarabilmekti.
Paylaşabilmekti ardından çok katlı yalnızlığın azade matemini...

Susmaktı sonra sonsuza dek...
Susmak, susmak, susmak...

📍 Temmuz 2021
📍 Okumuş olduğunuz şiir 2021 yılı Gözlük Dergisi Eylül-Ekim sayısında yayınlanmıştır.