Kristal fanus doyar yalnızlığa kilden kale ardında
İğne acır haline baktırır baktırır
Pembelerini, beyazlarını giyinmiş Avanos’a
Bulunurken imkansızda

Defne yaprağı kokan sokaklarda gezinir
Mavi ışıklı bir gece karanlığı
Çemberinin etrafında

Gönül yol ararken hangi durakta
Varır sabaha?

Pervasızca dalar ummana
Anahtar, batık sularda
Sayılamaz uzaklıkta…

Bir kilit, bir anahtar
Sonlar ilklerin yanında
Yaşama konar göçerken yakalanmış kısa anda

Yerleri terse çevirse avucunda
Bayram olurken sular dolar başka kaba
Açık kapı, anahtar kırık

Batık geminin güvertesi
Doldurmuş pencere önlerini
Renk renk çiçekli baharla

Misk kokulu muhabbetler sirayet ederken çaya
Toz pembeler kulaç atar çamura taşa

Ezber bozan manzara
Sarı, yeşil sınırlı lejantta
Maviler karanlıkta

Gün dönerken güzideye
Kayısı çiçekleri döken huzura açılır perde…
Merhaba!
Titreyen kalbin ziyaretçisine…

Nisan 2021
Not: Bu şiir Asanatlar.com’da yayımlanmıştır.