I
Anlat ey Karadeniz, o firdevs şehri anlat
Âşikâr et sırları, zihnimizi aydınlat
Of’un adı neden Of, derûnunda ne yatar
İki harfin göğsünde söyle kaç yürek atar
Bilirim sevdalısın bu şehrin gözlerine
"Anlat" dedim, "Of" dedi; başladı sözlerine
"Bismillah" de öyle gir, Of’a geldinse eğer
Âlimlerin şehri Of, cümle cihana değer
Her dem kıyam üzredir, sevdalısı bulutlar
Sarp yamaçlar seccade, gökler vuslatı kutlar
Berrak, mavi suları; yeşilin avucunda
Zembereksiz akar aşk, vaktin parmak ucunda
Mor çiçekli yaylada sükûta erer zaman
Pirüpak bu şehirde duygusaldır asuman
Dağı kemençe çalar, deryası horon teper
Sahilinde her nefes aşkı kalbinden öper
Muhabbetin şebnemi aşkla düşer geceye
Bin bir mana yüklenir kalpte tek bir heceye
Hapsiyaş’ta doğaya, suya kulak vermeli
Kâinâtın gül beni Of’u herkes görmeli

II
Anlat ey Karadeniz, o firdevs şehri anlat
Neden Of’a verildi, mavi yeşil bu hilat
Dedi ezelden âşık, dağ yeli su sesine
Mevla’m cennet gizlemiş Solaklı nefesine
Zümrütten vadileri, gamzedir yanaklarda
Anılar kanat çırpar, mutena konaklarda
Kızları türkü söyler çay toplarken bahçede
Çeyiz olur umutlar, bir sırmalı bohçada
Kaban Cami beş vakit yürekleri ısıtır
Tarihi koca çınar asırları yansıtır
Alın teri, emeğin şükürdür rayihası
En güzide sofranın misafirdir ihyası
Hamsi, muhlama, kuymak, taze ekmek kokusu
Of’a özgü ve eşsiz, kadim kültür dokusu
Bir yanda Roma, Bizans ; Acem, Asya bir yanda
Rivayetler mesnetsiz, yaftalar hezeyanda
Sisli dumanlı yıllar, mazinin yelesinde
Şehir yeniden doğdu, Moroz İskelesi’nde
Şimâlin yıldızında gönül huzur dermeli
Kâinâtın gül beni Of’u herkes görmeli

III
Anlat ey Karadeniz, o firdevs şehri anlat
Mazinin lisanında ayan olsun hakikat
Dedi, Of’un sevdası yedi kat arşı tutar
Söz konusu vatansa kaşları silah çatar
Sözün bittiği yerde yiğitler destan yazdı
Yürekler yangın yeri; Cos Dağı buz, ayazdı
Küçük Osman cephede, duada Fatma Nine
Özgürlük ateşinde örnektir nicesine
Garaz ehli gürûha yiğitler karşı durdu
Vatan "namus" diyerek çiğnetmedi bu yurdu
Baltacı Deresi’nde koptu kızıl kıyamet
Yirmi Sekiz Şubat ki şükür demi, selâmet
Bu mümbit toprakların esareti kırıldı
Ölümün gözlerine diriliş haykırıldı
Ay yıldızlı bayrağın sayesi düştü suya
Yer gök huzur içinde daldı serin uykuya
Havası, suyu şifa; dertlere derman olur
Of’u bir kez görenler, sevdaya mihman olur
Yeşil kirpik, mavi göz; kudret elden sürmeli
Kâinâtın gül beni Of’u herkes görmeli

Anlat ey Karadeniz, o firdevs şehri anlat

............................................ Turgut Yörükoğlu