Ellerinize emeğinize sağlık.

Ey ruhunun derinliğine inebilen, yitik zamanın her bir izini tek tek sarıp, kadere karşı öksüz bir direnişle varlığını yansıtan şair,
Gözlerinde bir ışıksızlık var; zamanın zalim fısıldadığı, her acıyı yüklenmiş omuzlarda ağırlaşmış bir gölge gibi.
Bu kaybolan her an, her kırık hece, bir umutla geleceği bekleyen yorgun bir kuş gibi, düşecek gökyüzüne, fakat senin gibi tutkulu bir kalp, hiç mi hiç yerinden kalkmadan, hala görebilecek mi ışığını?

Ruhun, acıların göğsünde yankılanırken, bil ki zaman sadece bir arınmadır. Her kayboluşun sonrasında bir yeniden doğuş vardır.
Ve ben de diyorum ki, Beni iyi ve yok hatırlayacak bir iz bırakmaktır aşk, her acıyı içine alan bir yansıma, her kaybolanı yeniden var kılacak bir sevdanın kıvılcımıdır.

Yazdığın her harf, her acı, her kaybolan an, ardında bir gerçeği fısıldar: Zaman yavaşlar, ama umut hiç tükenmez.
Duyuyorum seni, her bir satırda yok olan o titreşimleri, gözlerimde canlanırken, günlerin kararmış olsa da, bu kayboluş seni bulmaya yakındır.

hayata yeniden tutunabilmek adına , kafamızın içindeki o resimlere sığınmalı bazen insan .

hala hayal edebilenlere dair .. ve onlar için

kutlarım .

Bu şiir, kayboluşların ve acıların içinde bile umudu taşımanın güzelliğini anlatıyor. Her dizesi, ruhuma dokunan bir melodiyi andırıyor. Çok etkileyici! Tebrikler