uçurumun dibine ittiler
orada kırk gün kırk gece uyudum
aradım ruhun yollarını kalbimi sustururken
sükût havalarında


bulmak zordu beni
içine dönmüş bir zihnin keşmekeşliğinde
ve dilsizliğinde kıyım dönüşümlerinin bedenle acıların iç içe geçmişliğinde
yoktum aslında var gibi gözüken yansımalarda


üryan düşlerin kapağında
sırsızdı yüzüm
aynaya dönük pencerelerde kuş misali kanat çırpan kalbimdi
gözyaşlarımsa
buzda açan kardelenlerden bir demet çiçekti böcekti
ruhumsa
ruhani bir çeşmenin oluğundan akan zemzem suyu gibi şeffaftı


Tanrı oradaydı
melekler oradaydı
bulutlar hatta cümle yıldızlar oradaydı
gördüm
ayan beyan

........


ruhum tir tir titrerken
devasa çınarlar koro halinde üzerime üzerime yaprak serpmekteydi
tüm karıncalarsa
tekmil ayakta yelpaze tutuyordu yüzüme
güneş usul usul dudağımı emmeye devam ederken
kelebekler eğilmiş tenime inceden inceye
yol yol
renk cümbüşünden rüya taşları döşüyordu


tuttum zamanı elinden


gördüğü manzaraya şaşıran rüzgârlar uzaktan el sallayıp gülümsemekteyken
dünya ise yeni bir değişimin eşiğinde başını kaşıyordu mütemadiyen



.........





ayşe uçar
2602202503:13