kan oturdu gecenin gözlerine
olan bitene şahit duvarların şaşkın bakışları
sırlandı zaman dondu çağlayanlar gibi akan
saatin tik takları

.......


endişelerin yamacında acıların dili bıçak
tüm sıkıntılar ikiye beşe on’a katlanırken
kaldım karanlığın simli büyüsüyle
ve gölgelerin şahıyla
bir başına


teyeli dikiş tutmayan günlerin ağırlığında
bileği kırılmış bir umudun endamına güvenmek
sevincini yaşatmak hangi basiretsizliğin sağ görüsü
şimdi tüm kuşlar benim için gözyaşı döksünler
ve tüm nehirler tersine tersine aksın
boşa dönsün dünya
öyle çaresizim ki



ne gündüzün eri ne gecenin ışığıyım
ne evelim var ne sonum öyle bir boşluktayım ki
yeryüzünün tüm atları önce tırıs sonra dörtnala
üstümden geçip gittiler ezilip kaldım
kan revan toz duman sis içinde
bulutlar utancından ar yaptı
acıdı yağmurlar sökün etti
ağladılar çisil çisil üstüme
yıkılsın gayrı belalı başım
dumanı çöksün zulmün
öyle çaresizim ki



garip bir kuşa döndüm
dağ başlarında yuvası yıkılmış umudu tükenmiş
yürüsem sıra yolları geçsem kurak bozkırları
ellerim kan içinde kederler aldı sardı beni
sonu gelmez sıkıntıların çilelerin odağında
oyuncak oldum pusatsız kaldım
eşkiyaların kanlı ellerinde
öyle çaresizim ki



kendimden
derdimden başka kimsem yok
sabahtan akşama her gün ölümlü havayı soluyorum
üstümde dumanı tüten yalnızlığın ortasında
Tanrının unuttuğu kem yerlerde
nihai akıbetimi dertle bekliyorum
yansın kavrulsun
dönsün dünya


küller içinde
küller içinde


öyle çaresizim ki




............





ayşe uçar
2402202506:20