birikti kelimeler zaman daraldı
gözlerinin gözlerime baktığı bir an vardı
yitirilen sevgiyse artık uzaktı..

çoğaldı kötü şeyler azaldı iyilik
seni seven kalbim bak delikdeşik
bu kadar zor mu bir selam vermek
hoşnut etmek yüreğimi bir merhaba ile
anladım ki sevmek seni en büyük çile..

aşkın yakıyor yüreğimi duymazsın münacatımı
yeknesak ettin tüm ihtiyacatımı
duy n’olur cihanı sarsan şu feryadımı
dünyamı cehenneme çeviriyor acı bekleyişlerim..

yok mu hiç merhametin yok mu insafın
hangi cennettesin nedir muradın
canhıraç çırpınışım gönlümde adın
sahi kim çalıyor bu ayrılık türküsünü?

yönümü bilmediğim anlarda tek kıblegâhım
her an seninle atar şu yürekcağızım
serildim yollarına sücudumla vardım
hangi yöne baksam sarıyor manevîyatın..

herkesi gören gözlerin âmâ mıdır bana?
her şeyi işiten kulakların sağır mıdır serzenişime?
tek bir yemin ettim şu fani ömürde
and olsun ki sana kalacak sevdam son sözümde bile..

ayrılık ne çetin yaradır dağlar yüreği derinden
sarsılmaz sana imanım dağlar yürüse yerinden
taşsa denizler ansızın sahillerinden
bana milyon yıllık bir ağıt bıraktın..

bu bir aşk değil tapınmadır mabuduma
hal lisanı ile avuçlarım titreyerek ettiğim dua
yeryüzünde seni hatırlatan her şeye vefa
kır zincirimi artık ver bana özgürlüğümü..

bir gün bu şiiri tenezzül edip okursan eğer
çok geç olacak vereceksen değer
o sevdi sanmıştım diyeceksin meğer
daralıyor nefesim kaplıyor dumanım göğü..

kalp ülkende hiç açmaz mı sevda çiçekleri
yüreğimde durmadan tüten hasret alevleri
ruhumu kasvetle öğüten şu ayrılık değirmeni
yeniliyorum son bakışına ömrüm affet beni..