bir kahve kokusunda hissetmek seni
ve gölgelerinle uyanmak mehtaba
sen ömrümün üstüne seyr-ü safa
ve hiç değişmez göz aydınlığım..

hatrının yelkenleri dönüyor üstümde
ben o hırçın boğaza ederken veda
ve gerçekten seninle bildim varlığımı
yokluğumu kovuşturur sen taneleri..

incilerinle parıldarken bembeyaz göğsün
gözlerimi alan bu eşsiz manzaraya
nacizane bir lütuf boynuna şu öpücük
ve yalnız seninle güzelleşir yarınlarım..

ufka doğru açılırken o köhne teknede
başımızın üstünde belirir sarımtrak bir bulut
ve döker gözyaşlarını yavaş yavaş üstümüze
işte o an anlarım senden başka yok umut..

çiçekli tacının süsleri parıldarken yıldızlar gibi
bambaşka bir yaşamak bulurum avuçlarında
ve kokun siner üstüme cennetler gibi
sonsuz bir zevk kaplar içimi bakışlarından..

seyranında ne hoş yeni tutkulara varışlar
beni en iyi sen bilirsin elbette inkar edemem
var eden de sensin yok eden de yüreğimi
sevgisinin her zerresine muhtacım kırgın anlarıma..

ve her asi yanımı sessizce sindiren sen
nazdar bakışlarıyla hayallerimi süsleyen
hiçliğimi yitirip tohumlarımı yeşerten
perişanım gitmeli tüm cümlelerinden..

usulca sokulsan yanıma sükutunla
koklasam saçlarını elin elimdeyken
dizilse önüme bütün beka arzuları
keşfetsem hayatı kollarındayken..

sen güneşi sabahlarımda belirginleştiren
hayata perde aralama sebebim gün doğarken
bir defa şu gülen yüzünü göstersen
bambaşka bir adam oluyorum seni severken..