Eskiden yanardı evde sobamız,
Üşüyünce arkasına koşardık...
Bizlere bakardı ana babamız,
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Sabah kalkıp biz okula giderdik,
Öğle vakti lokumlu ekmek yerdik,
Akşam evde eğlenceler ederdik;
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Kilerde dururdu soğan torbamız,
Ambarda beklerdi el arabamız,
Ocakta kaynardı çayla çorbamız;
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Bahçeyi kazardık, tohum ekerdik,
Tarlaya her çeşit fidan dikerdik,
Kışın yakmak için odun çekerdik;
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Duvarda asılı radyomuz vardı,
Arkası Yarınlar ne de sarardı,
Dedem bazen bize oyun kurardı;
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Günler bereketle gelip geçerdi,
Anam pilav için pirinç seçerdi,
Babam yemek üstü Bafra içerdi;
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Sıraya girerdi bitmeyen işler,
Çorap ile kazak dokurdu şişler,
Dede, nine ana, baba, kardeşler,
Aynı evde hep beraber yaşardık...

Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ
ÂŞIK HOCA ADEMÎ