0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
248
Okunma
Renkler aynı telaşla
Karanlığı boyuyordu ortadan ikiye
İkiden üçe geçmek isteyen
Sarışın bir yavrucak
Avuçlarıyla tanrıyı övüyordu
Sessiz bir çığlık gibi büyüyen yalnızlık
Karanlık yüzlerinde sevgi açılmayan insanlar
Tensel birleşmenin hazzını yaşayan
Kara saçlı yılanlar
Hepsi birbirini kovalayan
Bir yağmur damlasını andırıyordu
Hepsinin beklediği tanrısal bir umuttu
Karanlık ve yalnız olmayan umutsal bir tanrı
Bir tanrı bekliyorlardı avuçlarına
Avuçlarına umutlarını dökecek
Ve gökyüzünden yüzlerine çarpan ışıkla
Sonsuza uzanan sahte bir özgürlük.
5.0
100% (1)