bitirdiğimi sanırken
başladığımı fark etmek
ve ürkmek
yeniden

tanıdık bir ısı
aramak hemen
tanıdık bir bahçe kapısı
bir pencere
ya da
yerinden hiç oynamamış
bin yıllık bir harabe
melankolik bir ayna
bir kahve müptelası
bir suskun cezve

bir kadın
hep aynı saatte aynı yokuşu
çıktığını fark ettiğimden beri
tanıdığım olabilir mi
ya da tanığım

ben de hep böyle değildim
a dostlar
nerede kırık dökük birini görsem
sorgusuz sualsiz
onarmaya girişirdim
tırnaklarım döküldü önce
sonra parmaklarım
sonrası sonsuz bir elsizlik

boyumu aşıyor ürkekliğim
bir yerlerden biri çıksa artık
tanıdık bir ses çağırsa
koşa koşa gitsem
o’na kadar saysam içimden
ve yağmur başlasa birden

eğilin eğilin
kulağınıza bir şey söyleyeceğim

bütün yeniler eski
a dostlar
bütün sonlar belli
bütün sonlar bitti

hulyaperest

(onyedişubat2025)