0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
53
Okunma
iki ayrı kıyıdan
adını fısıldadım
görünmez bir varlığın
avuçlarına doldu sesim
ellerimiz ayrıldı
biri ışığa
biri gölgelerin derin suyuna
arada kalan ince çizgi
kalbimin tam ortasından geçti
şehrin ağır soluğu
küle dönüştü
o kül usulca parladı
sonra küçük bir yıldız gibi
göğün en karanlık noktasına ilişti
gerçekle hayalin birbirine dokunduğu
o kırılgan yerde
ateşle karanlığın birbirine geçtiğini gördüm
ve seni
ufukta değil
görünmeyen bir kapının eşiğinde
otururken buldum
arkanda soluk bir ışık
önünde sonsuz bir gölge vardı
bir adım atsaydın
-bana doğru-
gecenin kapısı başka bir evrene
açılacaktı..
hulyaperest
(yediaralık2025)
