0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
43
Okunma
kimi kimsesi olmayan bir yalnızlığın,
sesi kesik, gözü bakar kör, köşesiydim,
öyle saatlerce, sesini yutmuş,
camın ardında, boşluğun boşluğuydum ,
bazen gelir, akılda ki tutsaklığıma,
ne zaman derim, ne zaman?
esaretin bedeli, ruhun özgürlüğü,
düşer, ay gibi, kör karanlık gibi,
güneşi beklerken, düş’ün ardında,
iç benliğimle alıp alıp veriyordum,
tüm kalbimle söylüyorum,
bir de inanıyordum,
unutulmuş bir nehir, akmaz mı?
suyunda nilüferler açmaz mı?
kısmet değilmiş deyip, balıklar uçmaz mı?
sorular sorulara, havada cevapsız kalır,
taki! evrene, güneşe, selam verene,
esen deli yel’e sırtımı dayayana,
koşturan kopuk kopuk harflere,
dimağda cevap , ben ben değilim ki!
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (2)
