Değdiğin yüreğim karardı, ot bile yeşermez oldu.
Gül dersen de fark etmez, bak sarardı soldu.
Can evim bir kez daha yandı, senin için kül oldu.
Yaralar içindeyim, sen giderken buda son muydu.

Hiç mi tahtım talihim gülmez kötü kaderden yana.
Zararın ziyanın hep yük oldu bahtsız garip cana.
İsyan etti yürekteki sevgi cümleleri sana.
Kalbimde tükenmeyen ateşinse hatıra bana.

Ne öldürdün nede canımı aldın fermansız benim.
Bir ölmektense, her gün öldüm, dirildim sendin ilkim.
Ateşte yanan kalbimi, sen elinle aldın teslim.
Senden yana ne varsa, yürekte hepsini bak sildim.

Sevdiğim ne anlattılar sana, bilmem benim için,
Sende esir kalbi görmezsin ki, sen nedensiz niçin.
Yaşadıklarımız hayalden mi, ibaretti senin için,
Can çekişiyorum bak, bıraktığın yerdeyim niçin.

Sana müptela olmak, viran dertlere saldı beni.
Bu yaşadıklarımızın, hepsi senin eserindi.
Başkalarının bakışları, altında hep ezildi.
Kendisi için beni tespih, gibi dağıttı dizdi.

Sen olmadan sol yanımdan, gider mi sızın hiç.
Ben Şaştım bu işe seven, darılıp ta Küser mi hiç.
Gelip görmek istersen bak ben sensiz bir hiç
Ayrılmanın adı vardı, habersiz gidilir mi hiç.

Hüseyin çelik 14.02.2025