Yeşilırmak boylarına köprüler kurdum
Umutlarımı astım gökyüzünün mavisine
Bir rüzgar esti,saçlarımı dağıttı
Ruhumu sürükledi savurdu bir kenısıtalım
Yorgundu yüreğim karşı koyamadı
Kanadıkca kanadı içimde yaralarım

Mutluluk el sallıyor uzaktan, ayakları çıplak
Haydı, giydirelim umudun doğan güneşini ısıtalım
Mutluluk olsun yarınlara dualarımız
Suskun ve çatlamış dudaklarımzda
Gözümde uykusuzluğun bıraktığı yorgunluk
Hemen farkediliyordu kapanıyordu kirpiklerim
İster istemez

Bir o yana bir bu yana sallanırken akşamlar
Alaca karanlığına sakladım suskunluğumu
Dilinden dökülen sözlerin
Çok ağır geldi yüreğime vefasız
Ak düşen saçlarım dilenirken cenneti
Yüreğimdeki yaralara tuz basma artık
Suskunluğum kanasın artık
Yüreğine demirlediğin  çığlıklara inat

Kendini kaybettiğinde
Söylemek isteyipte söyleyemediğin
sözcükleri
Saplıyorsun yüreğimin orta yerine
Dök içinde tutuğum tüm cümlelerini
Tutkuların tutuklu kalsın gönül hücrelerimde
Yıldızlar geceye düşerken
Kur idam sehbasını,kır kalemi istersen
YEŞİLIRMAK